Crowdfunding: Wat vinden makers hier eigenlijk van?

Crowdfunding staat bekend als een succesvolle financieringsoplossing voor creatieve projecten. Maar dr. Carolina Dalla Chiesa betoogt in het artikel ‘’The Artists’ Critique on Crowdfunding and Online Gift-Giving’’ dat er in de literatuur en media vaak de nadruk gelegd wordt op de voordelen van crowdfunding. Er wordt weinig tot geen rekening gehouden met de beperkingen. Krijgen makers die geïnteresseerd zijn in crowdfunding zo wel een goed beeld van wat crowdfunding allemaal inhoudt? 

Op basis van een verkennende, kwalitatieve dataverzameling wordt er in Dalla Chiesa’s artikel daarom onderzocht wat makers eigenlijk verwachten van crowdfunding. Dit is een welkome aanvulling op de relatief schaarse beschikbare literatuur over de positie van de ontvanger, ofwel, de maker. De bevindingen lieten zien dat makers crowdfunding alleen een passende financieringsmogelijkheid vinden wanneer andere mogelijkheden, zoals subsidies, sponsoring of kansen op de arbeidsmarkt, echt niet beschikbaar zijn. Waarom makers dit vinden en hoe de verwachtingen van makers veranderden gedurende het crowdfundingstraject heeft Dalla Chiesa in haar publicatie onderzocht. Hieronder staan de belangrijkste bevindingen uit het onderzoek uitgebreider en per moment beschreven:   

1 Voor de crowdfundingcampagne Het blijkt dat makers de neiging hebben om lage doelen te stellen met hun crowdfundingcampagne. De reden hiervoor is dat makers niet willen overkomen alsof ze aan het smeken zijn om geld. Vaak dekken deze lage doelen niet eens de vaste en variabele kosten van een project. Echter, behouden makers op deze manier van hun reputatie als niet vragend en zelfvoorzienend binnen een hecht netwerk van vrienden, familie en kennissen. De opbrengst ondersteunt vaak maar een specifiek, en klein, deel van een artistiek project en niet de creatieve arbeid van de maker. In dit opzicht vinden de makers zelf crowdfunding dus geen duurzame oplossing, want wanneer een maker een nieuw creatief project wil starten zal er weer opnieuw gevraagd moeten worden.  

2 Tijdens de crowdfundingcampagne Het bereik van de campagne blijkt ook een terugkerend onderwerp te zijn onder makers. Bij het delen van informatie op sociale media en het vragen om financiële hulp of het openlijk vragen om ondersteuning in bijvoorbeeld de vorm van tijd of ruimte, vrezen makers dat deze terugkerende vraag om aandacht zou duiden op “wanhoop”. Belangrijk is dat deze zorgen vaak naar voren komen omdat makers alleen hun eigen sociale netwerk weten te bereiken en dus geen bereik hebben bij een breder netwerk van ‘vreemden’. Dit versterkt het gevoel van ongemakkelijkheid bij makers om te vragen, omdat zij het gevoel hebben dat dit hun reputatie in hun sociale netwerk kan schaden of een negatief effect kan hebben wanneer de beloofde resultaten van hun artistieke project uitblijven. Vervolgens roepen deze gevoelens en zorgen weerstand op bij makers om een tweede of derde maal om hulp te vragen. 

3 Na de crowdfundingcampagne Aan de ene kant blijken makers van mening te zijn dat crowdfunding een goede kans biedt op zichtbaarheid en het mogelijk maakt om hun huidige netwerk te bereiken. Makers geven aan dat zonder crowdfunding hun artistieke project niet voortgezet zou zijn omdat andere financieringsbronnen niet beschikbaar waren. Een deel van de makers wijst er bijvoorbeeld op dat het emotionele werk dat gaat zitten in het lanceren van een crowdfundingcampagne gecompenseerd wordt door de beloning die erop volgt. Maar een ander deel van makers stelt juist dat het campagnevoeren en de emotionele inspanning die hierbij komt kijken de financiële resultaten die ze bereiken met crowdfunding niet compenseren. 

Een oplossing hiervoor zou matchmaking op crowdfundingplatforms kunnen zijn. Crowdfundingplatforms bieden doorgaans een stabiele en gestandaardiseerde omgeving voor makers om met het publiek te communiceren. Desalniettemin zijn deze platforms vaak niet voldoende om makers voor een tweede of derde keer terug te brengen naar deze crowdfundingplatforms. De waargenomen voordelen die makers ervaren moeten opwegen tegen de waargenomen nadelen van de crowdfundingcampagnes. En blijkbaar is dit vaak niet het geval, de toegevoegde waarde van platforms voor makers worden door de makers zelf geassocieerd met het centraliseren van een communicatiekanaal dan met het makkelijker halen van een hoger financieel crowdfundingdoel.  

Lees meer over crowdfunding vanuit het perspectief van de ontvanger in ‘’The Artists’ Critique on Crowdfunding and Online Gift-Giving.’’ Het artikel van Dalla Chiesa vind je hier.